Tatry - Wejścia na Szczyty

Karty podstawowe

Gerlach

Gerlach najwyższy szczyt Tatr (2655m n.p.m.) i całych Karpat, położony na Słowacji, w bocznej grani Tatr Wysokich. Masyw Gerlacha składa się z kilku wierzchołków. Grań rozpoczyna się od strony północno-zachodniej wierzchołkiem zwornikowym z granią główną – Zadnim Gerlachem (Zadný Gerlach, 2616 m), którego zbocza obniżają się do Przełęczy Tetmajera (Gerlachovské sedlo), za którą wznosi się główny wierzchołek (2655 m). Dalej w grani znajdują się kolejno Wyżnie Gerlachowskie Wrótka, wierzchołek Pośredniego Gerlacha, Pośrednie Gerlachowskie Wrótka, Gerlachowska Czuba i Niżnie Gerlachowskie Wrótka. Grzbiet kończy się południowo-wschodnim szczytem Małego Gerlacha(Kotlový štít, 2601 m). Z wierzchołka Małego Gerlacha odchodzą dwa boczne ramiona obejmujące Gerlachowski Kocioł (Gerlachovský kotol).

Mnich

Mnich - samotny szczyt o wysokości 2068 m n.p.m. położony w polskich Tatrach Wysokich, w Dolinie Rybiego Potoku powyżej południowo-zachodniego brzegu Morskiego Oka. Obok Mięguszowieckich Szczytów stanowi drugi charakterystyczny element otoczenia tego jeziora. Nazwa Mnicha pochodzi od jego kształtu, podobnego do mnicha w kapturze.

Najłatwiejsza (choć też wspinaczkowa) droga „przez płytę” wiedzie od zachodu od strony Dolinki za Mnichem.

Zadni Mnich

Zadni Mnich – szczyt w grani głównej Tatr Wysokich o wysokości 2172 m n.p.m.

Jako jedyny z trzech Mnichów (pozostałe to Mnich i Żabi Mnich) nie jest widoczny znad Morskiego Oka (zasłania go Mnich), ale widać go np. z drogi nad Morskie Oko, z byłego parkingu na polanie Włosienica. Szczyt położony jest pomiędzy Cubryną, a Ciemnosmreczyńską Turnią, na granicy polsko-słowackiej. Od Cubryny oddziela go Przełączka pod Zadnim Mnichem, a od Ciemnosmreczyńskiej Turni Ciemnosmreczyńska. Na szczyt nie prowadzi znakowany szlak, a najłatwiejsze wejście zachodnią granią jest trudności II w skali UIAA. Przejście Zadniego Mnicha jest jednym z najtrudniejszych odcinków w głównej grani tatrzańskiej.

Mięguszowiecki Szczyt Wielki

Mięguszowiecki Szczyt Wielki - szczyt Tatr Wysokich, znajdujący się w grani głównej Tatr na granicy polsko-słowackiej, pomiędzy Cubryną, a Mięguszowieckim Szczytem Pośrednim . Jest to drugi co do wysokości szczyt w Polsce (20. w Tatrach) i najwyższy z Mięguszowieckich Szczytów. Szczyt ma dwa wierzchołki: zachodni (główny) i wschodni niższy o około 5 m, rozdzielone Wielką Mięguszowiecką Szczerbiną.

Nazwa Mięguszowieckich Szczytów i innych okolicznych obiektów pochodzi od Doliny Mięguszowieckiej i od wsi Mięguszowce, do której niegdyś należały te tereny. W środowisku wspinaczkowym potocznie szczyt jest zwany Mięguszem lub określany skrótem MSW.

Łomnica

Łomnica – drugi pod względem wysokości szczyt w Tatrach (wys.2634 m n.p.m)

Łomnica położona jest w bocznej grani odchodzącej na południowy wschód od grani głównej w Wyżnim Baranim Zworniku w masywie Baranich Rogów.

Lodowy Szczyt

Lodowy Szczyt – trzeci pod względem wysokości szczyt w Tatrach (wys.2628 m n.p.m) i najwyższy w grani głównej.

Lodowy Szczyt jest silnie rozczłonkowany i opada graniami do Doliny Jaworowej rozdzielając wiszące dolinki: Dolinę Zadnią Jaworową , Dolinę Suchą Jaworową i Dolinę Śnieżną. Południowo-wschodnie ściany masywu górują nad Doliną Małej Zimnej Wody. Masyw oddzielony jest od Małego Lodowego Szczytu Lodową Przełęczą, a od szczytu Baranie Rogi – Śnieżną Przełęczą o wysokości 2341 m n.p.m. Nazwa szczytu najprawdopodobniej związana jest z polami długo utrzymującego się lodu i śniegu.

Wysoka

Wysoka - piąty pod względem wysokości szczyt w Tatrach (wys. 2565 m n.p.m) – jest dwuwierzchołkowym szczytem położony w głównym grzbiecie Tatr, po stronie słowackiej. Wierzchołki mają prawie równą wysokość, a rozdziela je położona około 22 m niżej Przełączka w Wysokiej. Masyw Wysokiej położony jest pomiędzy Rysami (rozdziela je przełęcz Waga) a Gankiem– rozdziela je Rumanowa Przełęcz.

Kieżmarski Szczyt

Kieżmarski Szczyt – Szósty pod względem wysokości szczyt w Tatrach(wys. 2558 m n.p.m) Jeden z najpotężniejszych szczytów Tatr Wysokich na Słowacji. Wznosi się w grani bocznej, która odchodzi od Łomnicy w kierunku północno-wschodnim i jest jej najwyższym szczytem. Kieżmarski Szczyt oddzielony jest od Wideł i Łomnicy-Kieżmarską Przełęczą, od Huncowskiego Szczytu -Huncowską Przełęczą Nazwa szczytu pochodzi od Doliny Kieżmarskiej, a ta od miejscowości Kieżmark.